Fjällbacka-Keö

Klein verschilletje met de laatste foto van de laatste post; terwijl we daar nog bijna alleen aan de drijvende steiger lagen, zo werden we dinsdag gedurende dag volledig ingepakt en lag het, met de toenemende zuidwestenwind, 3 tot 4 dik. Woensdag 31 juli zijn we, met iets minder wind, weer vertrokken uit Fjällbacka richting een ankerplek vlak boven Keö, een klein eilandje boven het iets grotere Malmön, een paar mijl oost van Kungshamn. Een aantal stukken konden we mooi op de fok zeilen, maar door de smallere- en gekannaliseerde stukken hebben we het grootzeil er niet bijgezet.

We hebben de toeristische route genomen en dan ziet je na een half uur bij Hamburgsund, een mooi smal vaarwater met prachtig landschap en mooie huizen.

Na weer een poosje bijna buiten op het Skagerak kom je vervolgens in het Sotekanalen een héél smal kanaal met héél veel boten en zowaar een draaibrug. Het is vergelijkbaar met de Dokkumer Ee in het hoogseizoen, maar dan met een ander landschap.

Na vervolgens weer een stukje slingeren tussen de rotsen nét niet in het Skagerak kom je tussen Smögen en Kungshamn door, waarna we weer een stukje naar binnen zijn gevaren naar de ankerplek boven het eilandje Keö. Al met al een dagje oplettend varen!

Na het ankeren eerst even de hond en Mo uitlaten met de rubberboot, vervolgens genieten van het prachtige weer en een 'anlegerbier'. Morgen maar eens kijken waar we heen gaan.

Sannäs-Fjällbacka

Na 3 dagen (1 regendag en 2 prachtige zonnige dagen) zijn we weer vertrokken uit het rustige maar mooie Sannäs. Het kleine jachthaventje is met 10 boten ook wel vol, maar het ligt lekker rustig en douchen is inclusief en onbeperkt; wat anders als in Noorwegen waar je voor 5 minuten douchen ongeveer 5 euro betaald. Douche was wel aardig fris, maar het dichtdraaien van de koudwater afsluiter loste dit op.

We hebben de 2e dag een fietstochtje gemaakt naar Grebbestad en daar over de boulevard gesleterd en lekker gegeten met uitzicht op de haven. De ZZW wind stond recht in het fjord waardoor dit een aardige klotsbak was geworden, maar daar hadden we met de fietsen natuurlijk geen last van.

Bijna weer in Sannäs kwamen we weer een van de vrienden van Mo uit de jaren '70 en '80 van de camping tegen bij zijn huis, die toevallig stond te praten met een vriendin uit die tijd, zij had emmers vol cantharellen geplukt in het bos in Sannäs. Niet veel later kwam er nog een Harley Davidson langs pruttelen die, na achter de volgende heuvel te zijn verdwenen, weer terug kwam; daar bleek nóg een vriendin uit die tijd achterop te zitten. Zomaar een mini reünie dus.

Na een lekker zondagje op de rotsen bij het zwembad van de camping was het uiteindelijk los en richting Fjällbacka. Na een kruipdoor-sluipdoor tochtje van zo'n 16NM kwamen we in Fjällbacka, we zijn hier al een aantal keren geweest maar de rots met zijn Kungsklyftan kloof blijft indrukwekkend. Indrukwekkend was de drukte en de prijs ook! Je betaald hier nu ongeveer 45 euro voor een nachtje.

We gaan hier even weer bevoorraden bij de lokale Coop en dan morgen, woensdag 31 juli, weer eens een ankerplek opzoeken. 

Saltø-Sannäs

Na 2 nachten voor anker bij het mooie Saltø zijn we donderdag 25 juli ankerop gegaan richting Sannäs. Met eerst een heel licht briesje, later aantrekkend tot een knoopje of 7 uit het zuidwesten, hebben we alles deze keer kunnen zeilen. 

In (de koude zomer van) 2005 lagen we hier met ons Waarschip 28LD bijna alleen in de (nog veel kleinere) haven, nu hadden we nog net een plekje aan de steiger en werden we aan het einde van de middag ingepakt door Noorse zeilboten, op de weg terug aan het einde van de Noorse juli vakanties. 

Vandaag, vrijdag 26 juli, is de verwachtte regendag en dat doet het ook volop! We liggen zo'n 5 mijl landinwaarts en hebben geen last van de 27kn wind, buiten in het Skagerak.

Morgen óf zondag gaan we de fietsen en hondekar maar eens uitpakken om Grebbestad per fiets te bezoeken. Als je met de boot naar Grebbestad gaat lig je ongeveer een kilometer van de stadshaven af en weer eens een stukje fietsen is ook wel weer lekker.

Zondag of maandag gaan we weer verder naar het zuiden, richting een ankerplek of naar Fjällbacka.

Strömstad-Saltö

Na 2 nachten in de drukte van Strömstad zijn we wel weer toe aan wat rust. Nu knalt iedereen naar de populaire eilanden Nord- en Sudkoster, inclusief ieder half uur een veerboot vanuit Strömstad, wij besloten daarom, dinsdag 23 juli, ietsje zuidelijker te zeilen en onder het eiland Saltö voor anker te gaan. 

Saltö hoor samen met de Koster eilanden bij het natuurreservaat Kosterhavet, maar we liggen onder Saltö met een paar boten voor een mooi strandje terwijl voor de Koster eilanden tientallen boten voor anker liggen. Met de verwachte noordenwind liggen we onder Saltö ook nog eens mooi in de luwte.

Dinsdagmiddag hebben we doorgebracht op het strand, daarna even teruggevaren naar de boot, lekker gegeten en in de avond nog een mooi wandeling door de oude bossen van Saltö gemaakt, onderweg kwamen we nog een vos tegen die op het strand aan het struinen was. Even later nog een ree plus, waarschijnlijk weer dezelfde, vos. 

Tot een uur of elf hebben we rondgewandeld in het fluisterstille bos, daarna weer terug naar de boot gevaren voor een afzakkertje en een lange boerennacht.

We blijven waarschijnlijk 2 nachtjes voor anker liggen bij Saltö, waarna we donderdagmorgen richting Sannäsfjorden zeilen, waar Mo in de jaren '70 en '80, met haar familie, de zomer doorbracht.

Feholmen-Strömstad

Na 4 nachten ankeren is de watertank 2/3 leeg, moeten we weer eens een paar boodschappen doen en zit er een regendag aan te komen op maandag 22 juli, dit alles is een mooie combi om richting de haven van Strömstad te varen. Na nog even een stukje zwemmen achter de boot en douchen achterop de boot dus ankerop en richting Zweden.

De 'tocht' van wél 5Nm bracht ons langs het eerste stukje van de Zweedse scherenkust naar een al lekker vollopende haven van Strömstad. Ondanks dat het bijna 40 jaar geleden was waren er nog voldoende herkenningspunten. 

De laatste keer in Strömstad samen was in 1986, nadat Mo terug kwam van haar jaar USA. We waren toen mee met haar ouders naar  de camping in Sannäs. We stonden toen, tijdens een tripje naar Strömstad, bij een kleine kajuitzeilboot te dagdromen dat we hier ooit nog eens met onze eigen boot naartoe wilden zeilen...

Na een warme dag begon de lucht in de avond geleidelijk dicht te trekken en maken we ons op voor een regendagje. We blijven hier 2 nachten en gaan, zo als het nu lijkt, dinsdag weer op zoek naar een rustig ankerplekje.

Mågerø-Feholmen

Het plan om naar Skærhalden te zeilen hebben we onderweg maar laten varen en ingeruild voor weer een ankerplek. We konden de 2e helft van het tochtje over de Oslofjord eindelijk weer een keertje zeilen met heerlijk zomerweer.

Uit het 'ons bent zunnig' oogpunt is dit ook wel acceptabel, want 4€ statiegeld weegt niet op tegen €34 liggeld 😏. Uiteindelijk zijn we gaan ankeren bij Feholmen, een gehuchtje op het eiland Søndre Sandøy, net onder Skærhalden en nog één mijl noord van de Zweedse grens. We lagen in een baai op 5m water, die weliswaar vrij open is naar ZW, maar met een windstille nacht in het vooruitzicht is dat geen probleem. We konden mooi met de rubberboot naar een steigertje tuffen en de hond (en ons) uitlaten langs mooi onverharde weggetjes door prachtige groene natuur.

Na een prachtige zonsondergang én een maansopkomst, kwamen we de volgende morgen, op onze laatste wandeling, nog een vrouw tegen die ons gelijk op de koffie uitnodigde; ze waren 55 jaar geleden de eerste settlers met een zomerhuis aan deze baai. De koffie houden we te goed want we stonden net op het punt van vertrek richting Strömstad. 

Trubervika-Mågerø

Rond 11:30 zijn we ankerop gegaan bij Trubervika voor de ca. 10NM naar de baai bij Mågerø op de noordoostpunt van Tjøme. Tjøme wordt gescheiden van het noordelijker eiland Nøtterøy door een smal vaarwater met en en al supermooi huisjes met soms een eigen strandje en minstens één boot.

Dit lijkt echt wel een hotspot van de watersport rond de Oslofjord en omgeving. Aangekomen bij de baai bij Mågerø bleek het daar wel allemaal me te vallen; een rustige omgeving en normaal formaat boten.

We konden daar ankeren op 4m diepte met 20m ketting en het anker zat direct als een huis. Met onze dingy eerst even met de hond naar de wal en daarna een 'vastmakertje' op de boot, liggen we mooi achter een bosrand met nu nog een stevige ZW wind die waarschijnlijk vanavond/vannacht af zal nemen en morgen zal krimpen naar zuid tot zuidoost. Plan is om morgen de Oslofjord over te steken naar Skærshollen, nog nét Noorwegen zodat we de grote zak met Noorse statiegeldblikken nog even in kunnen leveren bij een supermarkt; 'ons bent zunnig'😏

Stavern-Trubervika

Na nog een paar regenbuien op woensdag, met prachtige regenbogen, hebben we nog een rondje door Stavern gelopen en zijn we donderdag 18 juli vertrokken richting een ankerbaai bij Trubervika. We hebben in Stavern nog even de dieseltank opgetopt want volop zeilen hier vlak voor de kust wordt hem niet.

Na een kriup door-sluip door tochtje kwamen we met op en top zomerweer voor de ankerbaai van Trubervika.

 De ingangen van de ankerbaai zijn vrij nauw en ondiep, de zuidelijke ingang is een no-go, maar door de noordelijke is een betond geultje. De ankerbaai zelf is ruim en we konden ankeren op 5,5m water met zo'n 30m ketting. We liggen met ongeveer 8 boten voor een mooi strandje met een klein steigertje met vis- en (natuurlijk) speedboten, daar achter een 30-tal vakantiehuizen. 

De namiddag hebben we lekker op het strand gelegen met heerlijk zonnig weer. In de avond liep de baai mooi vol met boten en tegen middernacht lagen er zo'n 20 boten. 

Ik had het ankeralarm op 30m gezet en we werden de volgende morgen dus wakker door het alarm; de wind was s'nachts zoals voorspeld, gedraaid van ZW naar NNO en we zaten daardoor nét over de 30m grens van het alarm met een 180'gedraaide uitzicht 😏.

Om voldoende tijd te hebben aan de Zweedse kust gaan we (deze keer) niet naar Oslo, maar is het de bedoeling om vrijdag het eiland Tjøme aan de noordkant te ronden, daar nog een nachtje te ankeren in de baai van Mågerø, aan de noordoostkant van Tjøme en dan zaterdag over te steken naar de oostkant van de Oslofjord.

Trosbyfjorden-Stavern

We zijn ankerop gegaan op dinsdag 16 juli voor een tochtje van 15NM richting Stavern. Dat ankerop gaan was wel even zweten; we hadden het anker blijkbaar flink vast getrokken, want naast dat de zwaartekracht z'n werk doet op 9m diepte zat het anker volgens mij ook wel minstens 1m in de modder😅. We hebben geen elektrische ankerlier, dus ik moet hem met een handlier omhoog draaien en dat betekent met 40m ketting ongeveer 120x draaien. Met een klein beetje motregen in het begin en later felle opklaringen en een beetje wind konden we, al motorzeilend, richting Stavern. 

In Stavern eerst even bij het wedstrijdkantoor en de boten langsgelopen om een paar kennissen gedag te zeggen en daarna even een rondje door de haven en het dorp. Bracht mooi herinneringen terug aan onze deelname in 2014 en 2016.

In de loop van de middag kwam het beloofde regenfront door dat waarschijnlijk blijft hangen tot woensdagmiddag. Met een opklaring vlak voor zonsondergang leverde dit mooi beelden op.

 

Kragerø-Trosbyfjorden

Maandag 15 juli zijn we vertrokken uit Kragerø voor een kort tochtje richting een ankerplekje in de Trosbyfjorden. De route ging door een engte tussen de eilanden Langøy en Gumøy, we vonden dit zo mogelijk nog mooier dan de befaamde Blindleia; prachtige natuur, mooi vaarwater en natuurlijk prachtige (vakantie-)huizen.

De ankerplek lag super beschut op 9m diepte, dus we hebben zo'n 40m ketting gestoken. Het anker pakte weer goed in de modder bodem.

 

We hebben met de bijboot de omgeving wat verkent en lekker gewandeld met daarna een heerlijke nacht op spiegelglad water en absolute stilte.

Morgen gaan we richting Stavern, waar ondertussen de eerste boten van de CAM-race 2024 zijn gefinisht.