Borkum-Delfzijl

Die 2 dagen Borkum is meer dan gelukt! Na aankomst hebben we, samen met de bemanning van de 'Springfever', lekker gegeten bij 'Dock 7' op de haven en na een lekkere nacht slapen, met de vertrouwde geluiden van de haven van Borkum op de achtergrond; de ruisende windmolens, langsvarende loodsboten en manouvrerende crewtenders voor de windparken, hebben we de volgende morgen de fietsen uitgepakt voor een rondje eiland. De eerste stop was bij Dünenbudje, een strandtentje met heerlijk eten en drinken, dat ondertussen zo succesvol is dat het bijna altijd stampvol zit. Daarna zijn we even het strand op geweest om te zwemmen in het warme water en een middagdutje. De al opstekende oostenwind veranderde ons echter in no-time in zandmannetjes. We besloten de boel in te pakken en naar de Promenade te fietsen, daar zat de bemanning van de 'Springfever' al op een plekje in de schaduw bij een van de strandbuden.

Na een paar uur zijn we met z'n allen de promenade opgelopen naar Leo's Essbar, voor ons de beste eettent op de promenade. Daar hebben we heerlijk gegeten met een prachtige zonsondergang als toetje.

De volgende dag hadden we ons voorgenomen om wéér naar het Noorzeestrand te gaan, maar nu met tent. Dit bleek een slecht plan; eerst bleek de rits van onze meer dan 20 jaar oude strandtent vastgecorrodeerd en moesten we de zak wel openscheuren, daarnaast waaide het zó hard dat het fijne zand aan alle kanten de tent in stoof, dus we hebben de boel maar opgepakt en ziijn weer richting promenade gegaan. 

Net ten zuiden van de promenade hebben we nog een heerlijke middag in de zon gezeten en gezwommen. 

Ondertussen hoorden we dat de 'Illusion' ook onderweg was naar Borkum, daarnaast kwam er een zwak regenfrontje vanuit het zuiden, dus we hebben rond 17:00 de boel ingepakt en zijn weer naar de haven gefietst. We hadden afgesproken met de bemanning van de 'Illusion' om samen te eten bij 'Dock 7' op de haven om daar onze beider zeilreizen van deze zomer te evalueren.

Na een gezellige avond zijn we de volgende morgen om 08:00, rond laagwater, weer vertrokken richting Delfzijl over de altijde drukke en leerzame Eems omdat Mo om 14:00 een afspraak had. 

Zo langzamerhand zit er kouder en slechter weer aan te komen dus we zijn, na weer een heerlijke zeilvakantie en 1200 NM varen, mooi op tijd weer thuis. De klussen- en modificatielijst voor komende winter is al weer aardig gegroeid en zo langzamerhand komt het einde van het zeilseizoen 2024 weer in zicht!

Norderney-Borkum

Dit is al bijna een thuiswedstrijd, na 2 dagen op Norderney zijn we dinsdag 3 september, over een bijna spiegelgladde zee, samen met de 'Springfever' weer teruggevaren via de Schluchter naar Borkum. 

De Schluchter is een berucht zeegat waar ook dit jaar weer een jacht (bijna) vergaan is. Vaak is de oorzaak een combinatie van verouderde locatie gegevens van de boeien (die worden daar bijna maandelijks verlegd) en slecht weer óf best mooi weer maar nog een oude noordelijke deining. Wij kijken altijd naar drie dingen als we er langs willen; 1) de meest recente lodings- en positiegegevens op www.wattsegler.de 2) de weersituatie: staat er niet nog een (oude) deining van meer dan een meter, 3) wat doet de beroepsvaart, en dan met name de crewtenders tussen Nordeich en de windparken. Met name het gedrag van die crewtenders is doorslaggevend, als die met 20kn en half tij door de Schluchter knallen betekend dit dat wij er met hoogwater en 30cm meer diepgang er zéker ook langs kunnen. Ik volg deze boten dan op de plotter aan boord, waar ik de actuele posities van de tonnen al heb ingevoerd, en kan daar mooi zien waar ze exact langs varen. Vervolgens zet ik daar de waypoints op en laat de stuurautomaat deze waypoints volgen, dit gaat tot nu toe nooit fout. ook nu klopten de loding- en boeien gegevens weer keurig en hadden we op het ondiepste punt bijna 4 meter water.

Het was verder geen spannende tocht en leek het er nog even op dat we, ondanks de voorspelde regen en de dreigende luchten, droog over zouden komen. 

Bij het indraaien van het Riffgat leek dit nog steeds zo, maar we konden op de radar als zien dat een staartje van een bui ons net zou raken; de gele vlek op onderstaande radarbeeld op de plotter. 

De zee was op dat moment zó spiegelglad dat je de regen prachtig op het water aan zag komen. Uiteindelijk trok dit staartje in 5 minuten over en hadden we verder een rustig tochtje naar 'Steg 1' in de haven van Borkum. 

Mo had ondertussen een pan spaghetti gemaakt die we samen met de bemanning van de 'Springfever' soldaat hebben gemaakt. Daarna niet te laat 't nust in want we lagen tegen 2 andere zeilboten, waarvan de binnenste de volgende morgen om 06:00 wilde vertrekken.

Nu we écht bijna thuis zijn -de route Borkum-Delfzijl hebben we al wel honderd keer gevaren- kijken we nog of we er een dag of 2 Borkum aan vast kunnen plakken. Wordt vervolgd. 

Cuxhaven-Norderney

Na een dagje slenteren door Cux en een hapje eten bij de Strandbar Buchtbude, op het dijkstrand van de Grimmershörnbucht, zijn we om 18:00 gaan voorslapen om vannacht in ieder geval een beetje uitgerust te beginnen aan de tocht van zo'n 64Nm naar Ney. Na rond 21:00 de hond nog even weer uitlaten en de laatste voorbereidingen treffen, zijn we nog weer een paar uur de kooi ingedoken. Zaterdag 31 augustus liep om 01:00 de wekker af en draaiden we om 02:00 fris en fruitig, in het pikkedonker, de haven van Cux uit. Er stond een NO windje van 16kn, dus we begonnen met 1 rifje in het grootzeil richting de Kugelbake de duisternis in. 

Je vaart daar op de Elbe aan de verkeerde kant, net buiten de vaargeul, om te voorkomen dan je de drukke vaargeul, met ook 's nachts veel beroepsvaart, twee keer moet kruisen. Op enkele plekken is het net buiten de geul maar net diep genoeg, dus het is daar -zeker in het donker- goed uitkijken en navigeren. De beloning is er ook naar; met een prachtige sterrenhemel en de melkweg goed zichtbaar boven ons, plus al snel het hoge felle vuurtorenlicht van Helgoland aan de kim. We kregen ook een gratis opfriscursus navigatieverlichting: we kwamen zandzuigers tegen (naast de normale navigatieverlichting nog rood-wit-rood rondomschijnend in het midden en groen-groen aan beide zijden omdat hij aan beide kanten gepasseerd mag worden), een sleepcombinatie met voor en achter een sleepboot (ieder drie witte toplichten plus geel heklicht), loodsboten met wit boven rood (witte pet boven een rode neus) en natuurlijk veel gewone scheepvaart met de normale navigatieverlichting (rood bakboord, groen stuurboord, twee witte toplichten, de voorste lager als de achterste en een wit heklicht). Zo tussen de ingang van de Jade en Weser werd het licht en kregen we 5 uur lang de vloedstroom tegen. Daarna wordt het qua scheepvaart allemaal wat rustiger. De laatste paar uur kregen we boven Nordeney de ebstroom weer mee en gingen we richting Dovetief. Met de zeegang van een kleine meter zijn de tonnetjes daar slecht zichtbaar, maar is het wel zaak om deze aan de juiste kant te passeren want daar vlak boven het strand is het niet al te diep. 

Rond het eiland krijg je daarna de vliegende eb en later ook nog de Oostenwind pal tegen dus over de laatste paar mijl hebben we nog bijna een uur gedaan. Al met al was het deze keer een tochtje van 11,5 uur. 

Om 13:30 lagen we vast en na een dutje plus en lekkere hete douche doken we rond 21:00 de kooi in voor een lange nacht. We blijven zondag en maandag waarschijnlijk op Ney en dan dinsdag het op één na laatste tochtje naar Borkum.