Brunsbuttel-Cuxhafen

We mogen altijd graag een nachtje in de kanaalhaven bij de sluis van Brunsbuttel liggen. Soms moeten we daar wel een paar dagen wachten op beter weer, soms schutten we gelijk door naar Cux, maar vandaag waren we vroeg vertrokken bij de Gieselau sluis en waren we rond de middag bij de kanaalhaven en konden we het beoogde plekje aan de kanaal kant van de haven bemachtigen. Maar goed ook; ‘s avonds kwamen er tot heel laat nog jachten binnen en was de hele haven ‘dichtgemetseld’ met jachten.

Het was deze keer ook druk met beroepsvaart zodat het een avondje ‘Schleusen kino’ was.

Ons plan was om vandaag 08:00, rond kentering, voor de sluis te gaan liggen, maar toen we opstonden bleek de halve haven al vertrokken te zijn. De andere helft, inclusief ons, ging dan ook om 08:00 en rond 09:00 zat de hele vloot op de Elbe, richting Cuxhaven of direct door richting Norderney of Vlieland. We hebben dan ook een prachtig ‘weergat’ om door de beruchte Duitse Bocht te varen en daar maken natuurlijk veel boten gebruik van.

Vlak voor de havens moet je de diepwatergeul van de Elbe oversteken terwijl de mega container bakken van zo’n kleine 300m, container feeders, snelle veerboten beide kanten opvliegen en je zelf met 3kn stroom mee de haveningang niet voorbij moet suizen. Altijd leuk om even een gunstig gaatje te vinden, in dit geval vlak achter bulkschip stroomafwaarts een container reus stroomopwaarts langs.

Vanwege die goede weersvoorspelling zagen we de bui al wel hangen voor de gebruikelijke haven van SVC Cuxhaven wat betreft de drukte en we besluiten daarom, voor het eerst sinds 1998, naar de haven van LCF Liegegemeinschaft Cuxhaven Fährhafen te gaan. Gek genoeg gaat bijna iedereen altijd naar de SVC, maar bij LCF is veel meer manoeuvreerruimte en de ligplaatsen zijn ook beter. We zullen hier zéker niet voor het laatst ‘parkeren’. De haven is niet zo groot, maar wél veel vrije plaatsen, een ruimere haveningang en meer manoeuvreerruimte in de haven.

Je zit hier eigenlijk in een heel ander deel van Cuxhaven en bij een verkenningsrondje blijken we pal naast de historische vertrek terminal te liggen van Hamburg America Line op het Steubenhöft. Dit terminal had een directe spoorverbinding met Hamburg. Het blijkt dat hier, op het huidige uitkijk platform, een mooie tentoonstelling is van de ontwikkelingen van eind 19e eeuw tot nu. We hebben nu geen tijd, maar we komen hier vast nog wel eens een paar dagen verwaaid te liggen in de toekomst; hebben we alle tijd om dit uitvoerig te bekijken.

Gieselau schleuse-Brunsbuttel

Vanmorgen mooi op tijd het Gieselau kanal uit en het NOK weer opgedraaid.

Met de bakboord uitkijk op scherp🥱 was het weer mooi op de automaat langs de waypoints varen.

De stuurautomaat neemt veel (saai) werk uit handen, maar bij passage van beroepsvaart blijft het natuurlijk opletten. Ondanks dat ze tegenwoordig niet harder mogen varen dan 7kn (vroeger het dubbele!) zijn het grote loeders en is er niet veel ruimte voor fouten. Deze keer geen bijzondere schepen, maar vooral veel tankers en container feeders. Deze feeders halen de containers bij grote containerhavens als o.a. Hamburg en Rotterdam voor transport naar kleinere havens.

Omdat we vroeg op pad waren stond er nog nauwelijks wind en was het een comfortabel tochtje. Pas de laatste mijlen begon de wind, zoals verwacht, aan te trekken, maar in de jachthaven ven Brunsbuttel lig je altijd super beschut. Ander voordeel van vroeg op pad is dat we nog een plek aan de kanaalkant hebben, het is altijd imposant op die grote schepen op zo’n 10-20m afstand bij je langs te zien schuiven de sluizen in en uit.

De weersverwachting is nog onveranderd gunstig, morgenochtend gaan we schutten naar de Elbe en richting Cuxhaven.

Laboe-Gieselau schleuse

De weersverwachting voor begin volgende week blijft onveranderd gunstig, we zijn daarom niet in Laboe blijven liggen, maar laten we de mooie Kieler Forde achter ons met zijn grote verscheidenheid aan schepen.

We zijn het NOK (Nord Ostsee Kanal) opgegaan richting Gieselau schleuse, dit is iets over de helft van het NOK. We lagen om 08:00 voor de sluis in Holtenau, maar doordat aan deze kant van het kanaal maar twee sluiskamers beschikbaar zijn (de twee kleine sluiskamers  liggen al bijna 20 jaar volgestort met zand…) duurde het uiteindelijk tot 10:00 voordat er even een kamer vrij was zodat, de ondertussen gegroeide, vloot van zo’n 30 jachten geschut kon worden. 

Na de sluis hebben we de hond nog even uitgelaten bij de wacht steiger en daarna was het 6,5 uur motor varen naar Het Gieselau kanal.

Het was deze keer best druk met beroepsvaart, vandaar ook de lange wachttijd voor het schutten, en het blijft een imposant gezicht om om korte afstand gepasseerd te worden door die grote schepen.

Morgen gaan we naar de jachthaven van Brunsbuttel, nèt binnen de sluizen. We blijven daar ook een nachtje en dan zondag door naar Cuxhaven. Maar nu eerst een rustig nachtje in het Gieselau kanal.

Heiligenhaven-Laboe

Gisteren (donderdag) zijn we mooi op tijd vertrokken uit Heiligenhafen. De wind was zwak tot matig en zou later op de dag helemaal wegvallen. 

De wind kwam buiten bijna pal van achteren dus met een uitgeboomde fok en af en toe een klein beetje hulp van de motor konden we 5kn maken. Voordat we buiten waren vond ik het nodig om even scherp bij de uiterste oostpunt van de Graswarder langs te zeilen, iets té scherp dus… Voordat we er aan konden grijpen vloog de dieptemeter van 5m naar 2m en stonden we met de kiel op het zand, pal aan de rand van de geul🫣. Gelukkig zat de ‘Dutch Rose’, een grote Nederlandse zeilboot (43 voet Noordkaper) vlak achter ons en zij waren zo vriendelijk om even een lijntje aan te pakken zodat we vlot weer los waren. Je ziet op onderstaande screen print van de zeekaarten onze koers (de rode stippellijn resp. de geel/oranje/rode lijn) en het punt waar we vastliepen (de rode cirkeltjes). 

Volgens de kaarten had het moeten kunnen, maar deze actie was dus letterlijk op het randje, een wat ruimere marge was natuurlijk verstandiger geweest. Op onderstaande satellietfoto zie je de punt van de zandbank mooi oplichten.

het indraaien van de Kieler Forde werd het nog even hoog aan de wind, tot bijna bij de haven van Laboe waar de wind er helemaal uit ging. Jaar na jaar liggen we aan de eerste of soms de tweede steiger bij de haveningang, met een mooi uitzicht over de Forde. In dit geval lagen we op exact dezelfde plek als op de terugreis in 2024 (box A12). Er was weer genoeg te doen op de wal, maar kijkend naar de weersverwachting waren we het er al snel over eens om de volgende dag door te gaan, het NOK (Nord Ostsee Kanal) op, dus; meer dan de hond uitlaten, douchen en genieten van het mooie uitzicht over de Forde hebben we deze keer niet gedaan. 

Gedser🇩🇰-Heiligenhaven🇩🇪

We hebben Denemarken achter ons gelaten en zijn naar Heiligenhafen geZEILD. 

Met een mooie ONO wind van gemiddeld 12 knopen was het afkruisen richting Fehmarn. Niet super ideaal want je vaart de wind een beetje dood waardoor we gemiddeld zo’n 5,5kn zeilden, maar het was een comfortabel reisje met niet veel zeegang en in ‘die kurze hose’.

Onderweg was er opvallend veel marifoon verkeer van NATO marineschepen in het kader van ‘Baltic Centry’ , met name de Russische schaduw vloot, met vooral olietankers die met Russische olie richting India varen worden zwaar gecontroleerd. Ook een Russisch oorlogsschip kon op warme belangstelling rekenen. Verder weinig bijzonderheden.

Vlak voor Heiligenhafen moesten we nog onder één brug door; de Fehmarnsundbrücke, met een normale doorvaarthoogte van 21m. We wisten al van een buur boot in Gedser, met een vaste ligplaats op Fehmarn, dat er werkzaamheden aan de brug plaatsvonden, met hangende steigers onder de brug, maar met 17,5m moesten we er onderdoor kunnen. nu varen we (bij twijfel) altijd heel langzaam op de brug aan, maar we vlogen hier, onder vol zeil, met 8kn op de brug af, als het niet past is er geen redden meer aan… 

Dichterbij gekomen zagen we dat er inderdaad steigers onder aan de brug hingen en dat zag er (snel) dichterbij komend best wel eng uit, maar de mast staat er nog op, inclusief alle prullaria boven op de mast.

Heiligenhafen ligt in een soort natuurlijke baai met aan de zeekant het natuurgebied ‘Graswarder’.

Ook hier is in 2023 tijdens de oktober storm enorm veel schade ontstaan, zoals in veel (haven)plaatsten aan de Oostzee.

De middellange termijn voorspelling lijkt gunstig als we al voorzichtig kijken naar het weer in de Duitse bocht voor komende week. Ook hier in de Kieler Bucht is ziet het er goed uit, morgen gaan we daarom door richting Kiel. In het weekend lijkt er een wind veldje door te komen, dan kunnen we mooi door het Kieler kanaal. Het is morgen dan nog even kijken of we daar een extra dagje kunnen blijven.

Klintholm-Gedser

Na een tweede nacht in de haven van Klintholm, zijn we richting Gedser, op het zuidelijkste puntje van het eiland Falster én de zuidelijkste haven van Denemarken, vertrokken. Een half uurtje na zonsopkomst zijn we de haven uitgevaren met de heuvels van Møns Klint op de achtergrond.

De eerste uren van de tocht van 32Nm moest de motor zachtjes bij om een knoopje of 4 te maken, maar laatste 2 1/2 uur trok de wind iets aan en hadden we een mooi comfortabel kruisrak.

Nadat we de zuid punt van Falster hadden gerond zagen we de veerboot vanuit Rostock/Warnemünde al aan komen stuiven, dat betekende dat we even ruimte moesten laten en het Gedser Rev ruim konden ronden. 

Het is 12 jaar geleden dat we hier voor het laatst zijn geweest, toen op weg van Warnemünde naar Hesnæs. Er is weinig veranderd hier, maar er ís ook niet veel om te veranderen; de haven is een prima strategische tussenstop, met mooie strandjes en vrij uitzicht richting het westen, maar het dorpje Gedser is niet echt bijzonder. Maar ja, we hebben even gedoucht, lekker gegeten bij restaurant Bramgåsen en nog even een rondje haven gewandeld.

Morgen wordt er heel weinig wind voorspeld en blijven we een dagje liggen. We willen naar Heiligenhaven, een tocht van 38Nm en we hebben er geen zin op de hele dag op de motor te varen, wetende dat overmorgen een stevige lopende wind wordt voorspeld. Morgen dus uitslapen, een lange strand wandeling en dan laten we woensdag Denemarken achter ons en gaan we richting Duitsland.

Ystad🇸🇪-Klintholm🇩🇰

Eindelijk een redelijk weergat waardoor we, na 7 dagen Ystad 🇸🇪, met een fatsoenlijke wind richting Klintholm 🇩🇰 konden (motor)zeilen. Van de storm Floris hebben we uiteindelijk maar een staartje meegekregen met max. 28kn wind. Ystad is een vergelijkbare springplank voor veel Duitsers en Denen als voor ons Cuxhaven 🇩🇪 en een prima plek om een paar dagen verwaaid te liggen, maar 7 is wel ‘veul’. We spraken in Ystad nog met een Duitse buurman die al wel 18x naar de Zweedse oostkust is geweest en vaak in Ystad verwaaid heeft gelegen. We zijn, met nog een vloot andere zeilboten, om 05:00 losgegaan voor de 55Nm (~100km) naar Klintholm.

Net als op de trip naar Thyborøn in mei hadden we ook nu volle maan en blue skies. Van die maan hebben we maar even kunnen genieten, die verdween om 05:01 achter de Kim.

Naarmate we wat verder uit de zuidkust van Zweden kwamen werd het wel een klein beetje hobbelig, maar hoog aan de wind met een beetje ondersteuning van de motor was het goed te doen.

Halverwege naderden we het windpark ‘Kriegers flak’ en in tegenstelling tot de meeste windparken op de Noordzee, mag je in de Oostzee met een boot kleiner dan 20m dwars door de windparken varen, zolang je maar 50m van de windmolens en 500m van de transformator stations weg blijft.

Vlak voor het binnenvaren van het windpark kwam Møns  Klint, de 70m hoge krijtrotsen al boven de horizon uit, bij het uitvaren van het windpark was dit ook goed vast te leggen op de foto.

De laatste ‘hindernis’, voor we onder de kust van Møn kwamen, waren de frequente veerboten tussen Duitsland en Zweden die met hoge snelheid tussen Møn en het windpark doorvaren. Echt spannend werd het niet deze keer.

In Klintholm aangekomen was de situatie, na de zware herfststorm in oktober 2023 die vreselijk veel schade heeft veroorzaakt aan havens en boten, en ook in Klintholm het nodige vernield, flink veranderd. Bij onze favoriete langs steiger bij het strand staan nu palen, zodat je met de boeg richting steiger aanmeert, helemaal ideaal! De wind was nu bijna helemaal weggevallen met volop zon, dus dat was hond uitlaten, boot opruimen en naar het strand. We lagen daar in no-time te snurken; even een paar uur slaap inhalen. Rond 22:30 werden we nog verrast met een vuurwerk show. Eerst dachten we dat het van de coaster ‘Pavona’ uit Urk kwam, die ligt hier in de visserijhaven, maar het was zó veel dat het daar niet weg kon komen. De omgeving van Klintholm een stilte- en rustgebied voor vogels en ‘s nachts pikkedonker, een of andere handige Harrie vond een vuurwerkshow daar wel bij passen. Maar ja, ‘t was wel mooi.

Morgen staat er weer een dikke bries uit het westen en blijven we nog een dag in Klintholm, we laten het even van de weersomstandigheden afhangen wat we daarna gaan doen; òf nog door het Smålandfarvandet òf de kortste weg naar Kiel, via Gedser en Heiligenhafen. Wordt vervolgd.

Simrishamn-Ystad

Na drie dagen Simrishamn zijn we vandaag om 06:00 richting Ystad vertrokken, aan de zuidkust van Zweden. 

Met rondom prachtige ‘cumulus hommeles’ wolken en regenbogen was het een relaxed tochtje

Halverwege kwam ik nog een oud collega tegen van de Gasunie, hij is ongeveer gelijk met mij gestopt en woont nu ergens ten zuiden van Rügen. Hij is op de terugweg van een tocht naar het uiterste noorden van de Botnische golf en heeft al 3000Nm op de teller staan! Het was leuk om elkaar zo weer te zien en natuurlijk zijn er over-en-weer foto’s gemaakt.

Komende week trekt er een diepe depressie over de Noordzee en Scandinavië, dus ergens zullen we een aantal dagen verwaaid komen te liggen. 

We kunnen kiezen om snel naar Klintholm te racen, maar daar zijn we al best vaak geweest, hoe dan ook, ergens gaat het vollopen met boten die ook niet verder kunnen. Met de wetenschap dat we nog ruim meer dan een maand tijd hebben viel de keuze op Ystad. Dit moet een leuke stad zijn, met mooie stranden en genoeg te bekijken. De haven is voor westenwinden zeer goed beschut, maar als de stormachtige wind komt heb je ook een prachtig uitzicht over zee. 

In de drie dagen Simrishamn zijn we 2x naar de stranden aan de noordkant gefietst en 1x zo’n 15km naar het zuiden. Simrishamn is echt een toeristische hotspot met grote campings aan de noordkant en prachtige kleine dorpjes aan de zuidkant. Een paar foto’s van de drie dagen Simrishamn:

De reis naar Ystad was weer motorzeilen, maar omdat we daar wat langer willen blijven hadden we onze zinnen gezet op een goed plekje, met de boeg naar het westen een een beetje dieper in de haven, je moet dan wel op tijd weggegaan en niet te lang rond treuzelen want, zoals je op onderstaand plaatje kunt zien; er waren meer kapers op de kust (wij zijn het blauwe pijltje):

Ik denk dat er wel een stuk of 40 boten binnengelopen zijn hier, maar je ziet ook een aantal boten doorzetten richting Denemarken. 

Ystad is ook een belangrijke veerhaven boot veerboten naar Swinoujscie in Polen en een verbinding met zéér snelle catamarans naar het Zweedse eiland Bornholm. Die snelle cats varen zo ongeveer om het uur met een kruissnelheid van bijna 40kn. Richting jachthaven moeten we de betonde geul naar de veerhaven kruisen en net toen wij daar aan het oversteken waren kwam er weer zo’n cat de haven uit, dat ging goed, maar die dingen zetten buiten de haven gelijk het gas er op en zijn in een mum van tijd bij je. Tussen de volgende foto’s zit minder dan een minuut…

Na dat we vastgemaakt hadden op ons beoogde plekje in de jachthaven zijn we gelijk maar naar het strand gegaan om nog even lekker af te koelen (met weer een snelle cat van Bornholm op de achtergrond).