Borkum-Delfzijl

Die 2 dagen Borkum is meer dan gelukt! Na aankomst hebben we, samen met de bemanning van de 'Springfever', lekker gegeten bij 'Dock 7' op de haven en na een lekkere nacht slapen, met de vertrouwde geluiden van de haven van Borkum op de achtergrond; de ruisende windmolens, langsvarende loodsboten en manouvrerende crewtenders voor de windparken, hebben we de volgende morgen de fietsen uitgepakt voor een rondje eiland. De eerste stop was bij Dünenbudje, een strandtentje met heerlijk eten en drinken, dat ondertussen zo succesvol is dat het bijna altijd stampvol zit. Daarna zijn we even het strand op geweest om te zwemmen in het warme water en een middagdutje. De al opstekende oostenwind veranderde ons echter in no-time in zandmannetjes. We besloten de boel in te pakken en naar de Promenade te fietsen, daar zat de bemanning van de 'Springfever' al op een plekje in de schaduw bij een van de strandbuden.

Na een paar uur zijn we met z'n allen de promenade opgelopen naar Leo's Essbar, voor ons de beste eettent op de promenade. Daar hebben we heerlijk gegeten met een prachtige zonsondergang als toetje.

De volgende dag hadden we ons voorgenomen om wéér naar het Noorzeestrand te gaan, maar nu met tent. Dit bleek een slecht plan; eerst bleek de rits van onze meer dan 20 jaar oude strandtent vastgecorrodeerd en moesten we de zak wel openscheuren, daarnaast waaide het zó hard dat het fijne zand aan alle kanten de tent in stoof, dus we hebben de boel maar opgepakt en ziijn weer richting promenade gegaan. 

Net ten zuiden van de promenade hebben we nog een heerlijke middag in de zon gezeten en gezwommen. 

Ondertussen hoorden we dat de 'Illusion' ook onderweg was naar Borkum, daarnaast kwam er een zwak regenfrontje vanuit het zuiden, dus we hebben rond 17:00 de boel ingepakt en zijn weer naar de haven gefietst. We hadden afgesproken met de bemanning van de 'Illusion' om samen te eten bij 'Dock 7' op de haven om daar onze beider zeilreizen van deze zomer te evalueren.

Na een gezellige avond zijn we de volgende morgen om 08:00, rond laagwater, weer vertrokken richting Delfzijl over de altijde drukke en leerzame Eems omdat Mo om 14:00 een afspraak had. 

Zo langzamerhand zit er kouder en slechter weer aan te komen dus we zijn, na weer een heerlijke zeilvakantie en 1200 NM varen, mooi op tijd weer thuis. De klussen- en modificatielijst voor komende winter is al weer aardig gegroeid en zo langzamerhand komt het einde van het zeilseizoen 2024 weer in zicht!

Norderney-Borkum

Dit is al bijna een thuiswedstrijd, na 2 dagen op Norderney zijn we dinsdag 3 september, over een bijna spiegelgladde zee, samen met de 'Springfever' weer teruggevaren via de Schluchter naar Borkum. 

De Schluchter is een berucht zeegat waar ook dit jaar weer een jacht (bijna) vergaan is. Vaak is de oorzaak een combinatie van verouderde locatie gegevens van de boeien (die worden daar bijna maandelijks verlegd) en slecht weer óf best mooi weer maar nog een oude noordelijke deining. Wij kijken altijd naar drie dingen als we er langs willen; 1) de meest recente lodings- en positiegegevens op www.wattsegler.de 2) de weersituatie: staat er niet nog een (oude) deining van meer dan een meter, 3) wat doet de beroepsvaart, en dan met name de crewtenders tussen Nordeich en de windparken. Met name het gedrag van die crewtenders is doorslaggevend, als die met 20kn en half tij door de Schluchter knallen betekend dit dat wij er met hoogwater en 30cm meer diepgang er zéker ook langs kunnen. Ik volg deze boten dan op de plotter aan boord, waar ik de actuele posities van de tonnen al heb ingevoerd, en kan daar mooi zien waar ze exact langs varen. Vervolgens zet ik daar de waypoints op en laat de stuurautomaat deze waypoints volgen, dit gaat tot nu toe nooit fout. ook nu klopten de loding- en boeien gegevens weer keurig en hadden we op het ondiepste punt bijna 4 meter water.

Het was verder geen spannende tocht en leek het er nog even op dat we, ondanks de voorspelde regen en de dreigende luchten, droog over zouden komen. 

Bij het indraaien van het Riffgat leek dit nog steeds zo, maar we konden op de radar als zien dat een staartje van een bui ons net zou raken; de gele vlek op onderstaande radarbeeld op de plotter. 

De zee was op dat moment zó spiegelglad dat je de regen prachtig op het water aan zag komen. Uiteindelijk trok dit staartje in 5 minuten over en hadden we verder een rustig tochtje naar 'Steg 1' in de haven van Borkum. 

Mo had ondertussen een pan spaghetti gemaakt die we samen met de bemanning van de 'Springfever' soldaat hebben gemaakt. Daarna niet te laat 't nust in want we lagen tegen 2 andere zeilboten, waarvan de binnenste de volgende morgen om 06:00 wilde vertrekken.

Nu we écht bijna thuis zijn -de route Borkum-Delfzijl hebben we al wel honderd keer gevaren- kijken we nog of we er een dag of 2 Borkum aan vast kunnen plakken. Wordt vervolgd. 

Cuxhaven-Norderney

Na een dagje slenteren door Cux en een hapje eten bij de Strandbar Buchtbude, op het dijkstrand van de Grimmershörnbucht, zijn we om 18:00 gaan voorslapen om vannacht in ieder geval een beetje uitgerust te beginnen aan de tocht van zo'n 64Nm naar Ney. Na rond 21:00 de hond nog even weer uitlaten en de laatste voorbereidingen treffen, zijn we nog weer een paar uur de kooi ingedoken. Zaterdag 31 augustus liep om 01:00 de wekker af en draaiden we om 02:00 fris en fruitig, in het pikkedonker, de haven van Cux uit. Er stond een NO windje van 16kn, dus we begonnen met 1 rifje in het grootzeil richting de Kugelbake de duisternis in. 

Je vaart daar op de Elbe aan de verkeerde kant, net buiten de vaargeul, om te voorkomen dan je de drukke vaargeul, met ook 's nachts veel beroepsvaart, twee keer moet kruisen. Op enkele plekken is het net buiten de geul maar net diep genoeg, dus het is daar -zeker in het donker- goed uitkijken en navigeren. De beloning is er ook naar; met een prachtige sterrenhemel en de melkweg goed zichtbaar boven ons, plus al snel het hoge felle vuurtorenlicht van Helgoland aan de kim. We kregen ook een gratis opfriscursus navigatieverlichting: we kwamen zandzuigers tegen (naast de normale navigatieverlichting nog rood-wit-rood rondomschijnend in het midden en groen-groen aan beide zijden omdat hij aan beide kanten gepasseerd mag worden), een sleepcombinatie met voor en achter een sleepboot (ieder drie witte toplichten plus geel heklicht), loodsboten met wit boven rood (witte pet boven een rode neus) en natuurlijk veel gewone scheepvaart met de normale navigatieverlichting (rood bakboord, groen stuurboord, twee witte toplichten, de voorste lager als de achterste en een wit heklicht). Zo tussen de ingang van de Jade en Weser werd het licht en kregen we 5 uur lang de vloedstroom tegen. Daarna wordt het qua scheepvaart allemaal wat rustiger. De laatste paar uur kregen we boven Nordeney de ebstroom weer mee en gingen we richting Dovetief. Met de zeegang van een kleine meter zijn de tonnetjes daar slecht zichtbaar, maar is het wel zaak om deze aan de juiste kant te passeren want daar vlak boven het strand is het niet al te diep. 

Rond het eiland krijg je daarna de vliegende eb en later ook nog de Oostenwind pal tegen dus over de laatste paar mijl hebben we nog bijna een uur gedaan. Al met al was het deze keer een tochtje van 11,5 uur. 

Om 13:30 lagen we vast en na een dutje plus en lekkere hete douche doken we rond 21:00 de kooi in voor een lange nacht. We blijven zondag en maandag waarschijnlijk op Ney en dan dinsdag het op één na laatste tochtje naar Borkum.

Gieselau kanaal-Cuxhaven

En wéér vroeg op! Maar nu met een goede reden; rond 10:30 is het hoog water op de Elbe achter de sluis van Brunsbüttel en een dik uur later gaat de ebstroom lopen. Het is zo'n 4 uur varen tot de sluis en voordat we gaan schutten naar de Elbe willen we nog even de hond uitlaten en boodschappen doen. Nu mag je als pleziervaart alleen tussen zonsopgang en zonsondergang op het Noord- Oostzeekanaal varen dus precies om 06:20 los van onze overnachtingsplek en met de zon nét boven de kim draaiden we om 06:30 het kanaal weer op.

Na een langzamerhand steeds warmer wordend tochtje kwamen we op 10:30 in een ondertussen bloedheet Brunsbüttel aan en zijn we na de plichtplegingen voor de sluis gaan liggen. Uiteindelijk zijn we rond 12:00 geschut en hadden we op de Elbe ten minste een ligt verkoelend briesje. We hadden al vlot 3,5 tot 4 knopen stroom mee en konden we 2 uur later scherp bakboord uit de jachthaven van Cux indraaien. Dit is altijd wel een dingetje, want als je te laat indraait word je met een noodgang voorbij de haven gezet door de stroom. Uiteindelijk een prima plekje gevonden eneven achter de boot afkoeling gezocht. 

Morgen, vrijdag 30 augustus, blijven we in Cux vanwege een NW wind, vrijdag op zaterdagnacht draait de wind dan weer naar N tot NO en kunnen we om 02:00 met het tij mee de Elbe af en de Noordzee op richting Norderney.

Laboe-Gieselau kanaal

Dit wordt een korte post; het was woensdag 28 augustus eigenlijk een routinetochtje, zonder bijzonderheden en met opvallend weinig beroepsvaart.

In Rendsburg was het druk bij de graanoverslag en de Schwebefähre daar is altijd leuk om te zien. 

Uiteindelijk lagen we weer mooi voor de sluis in het Gieselaukanaal voor een rustige nacht. 

Morgen richting Brunsbüttel, schutten en dan met het tij mee naar Cuxhaven.

Kappeln-Laboe

En weer was het vroeg dag, we zijn dinsdag 27 augustus weer richting Laboe gegaan aan de oostoever van de Kielerförde, zo ongeveer onze vaste stek voordat we het Kieler kanaal, of Noord-Oostzee kanaal opgaan. 

Vanaf Kappeln is het ongeveer 21NM en met een lichte zuidelijke wind konden we het eerste stuk mooi rustig zeilen. 

Bij het Sperrgebiet Schönhagen, een stuk water van ongeveer 3 bij 6Nm met op de hoeken gele tonnen met een rode band, waar je écht weg moet blijven anders loop je het risico op een flinke boete, lag een Duitse mijnenveger die blijkbaar met een oefening bezig was. Deze riep ons op of we hem met minimaal 4 kabels (1 kabel = 0,1Nm = 185,2m) wilden passeren, dat was ongeveer het enige bijzondere aan dit verder rustige tochtje. In Laboe hebben we verder rustig aan gedaan en 's avonds zijn we uit eten geweest met een stel vrienden die met hun boot in de buurhaven lagen. Daarna op tijd de kooi in en morgen op tijd richting de sluizen van Holtenau, schutten en dan door naar het Giesalau kanaal voor de nacht, iets over de helft van het bijna 100km lange Noord- Oostzeekanaal.

Høruphav-Kappeln

We hebben zaterdag 24 augustus wee een stapje gemaakt richting Kiel, we zijn vroeg vertrokken omdat we recht tegen de wind in zouden hebben nadat we de Flensburger Fjord uit zijn. 

Na een paar uur hakken op de motor zijn we de Schlei opgedraaid en zijn deze keer Schleimunde Lotseninsel en Maasholm voorbij gevaren tot Kappeln. Vanwege de voorspelde harde westenwind en een buienlijn die zaterdagavond door lijkt te komen liggen we daar goed beschut in de gemeentehaven van Kappeln met uitzicht op de grote brug. Dit bleek achteraf een goede keuze; Høruphav heeft flink onweer, regen en wind gehad, wij enkel een licht buitje en weerlicht aan de horizon.

De Schlei loopt ver het binnenland in en heeft stroomopwaarts veel jachthavens. Onze oude boot ligt als het goed is ook stroomopwaarts in Arnis. Kappeln is weer een nieuwe plek voor ons dus we hebben zondag het stadje verkend en de rubberboot schoongemaakt en opgeruimd; we gaan vanaf nu niet meer ankeren.

Zondagavond zijn we nog even de brug overgestoken en hebben we de promenade een eindje afgelopen, je kunt nu goed merken dat het al weer vroeg donker wordt...

Maandag blijven we ook nog een dagje, dinsdag zullen we dan verder richting Kiel gaan.

Dyvig-Høruphav

En daar is ie dan...! De eerste zomerstorm in onze vakantie, tenminste op de Noordzee. 

Wij liggen ondertussen aan de zuidkant van het (schier-)eiland Als, in Høruphav. We zijn hier dinsdag 20 augustus al heen gevaren om een goed plekje te verzekeren en dat is gelukt; we liggen mooi langszij een steiger, makkelijk voor op- en af met hond, fietsen en kar.

Vanuit Høruphav kunnen we nog wat fietstochtjes maken en zijn we nog een aantal dagen in Denemarken tenminste. Doorvaren naar Kiel had niet zoveel zin want alles richting Kielerkanaal en Noordzee gaat het toch ophopen met boten, in afwachting van beter weer.

Woensdag hebben we de fietsen gepakt en zijn we naar Sønderborg gegaan, zoveel mogelijk het Gendarmstien volgend, een soort 84km lang Pieterpad en een van de mooiste wandelroutes in Denemarken. De middag hebben we in Sønderborg doorgebracht, lekker slenteren door de oude straatjes en bij een bui een terrasje pakken.

Donderdag zijn we naar het oosten gefietst, naar Vibæk Møle; een klein museumdorpje met watermolen, windmolen, een oude bakkerij en paar kleine werkplaatsjes. Helemaal in een 19e eeuwse setting. Sinds 1987 is het eigendom van een stichting en een Duits (zeer) alternatief kunstenaars stel voerde daar de scepter. We hebben daar, in afwachting van een overtrekkende bui, 'De toestand in de wereld' even met ze doorgenomen😁 

Vrijdagmiddag zal het hoogtepunt zijn wat betreft het windveld en gaan we maar even aan de wandel en o.a. de bijboot inpakken. Volgende week lijkt het weer zomer te worden in de Duitse Bocht...

Middelfart-Dyvig

We hebben de mooie Gamle Havn van Middelfart achter ons gelaten en we zijn weer gegaan voor 'Plan B': doorvaren naar Dyvig. 

We zitten nu langzaam aan een beetje richting Kiel te plannen en er zitten een aantal dagen aan te komen met harde wind. Daarnaast wil ik de dieseltanks (tank 110 liter en 2 vaten van samen 45 liter) optoppen met 'schone diesel'. We hebben in Noorwegen en Zweden, bij gebrek aan beter, gevaren op gewone diesel, maar de laatste jaren varen we bij voorkeur op HVO100 brandstof, dit is synthetische diesel gemaakt van gas (met name Shell GTL) of gemaakt van reststoffen (Met name Neste MY), Neste MY heeft de voorkeur omdat dit van afvalstromen gemaakt wordt. Helaas ontkom je er niet aan om brandstoffen te gebruiken; 100% alles op zeil doen gaat op dit soort reizen niet werken.

Dus op naar Dyvig Bro want daar is GTL te krijgen én we zijn nog niet in die haven geweest. Aan de zuidkant van de baai hebben we al wel een keer gelegen, net als in Mjels, in een zijtak van deze baai.

Morgen duiken we Als Fjord en de Als Sund in richting Sønderborg en daarna nog een klein stukje door naar Hørup Hav, waar we -waarschijnlijk een aantal dagen- 'op stootgaren' gaan liggen voor de oversteek naar Kiel.

Æbelø-Middelfart (Gamle Havn)

Het is weer gelukt! We hadden een plekje naast het op één na oudste jacht van Denemarken (1872), de 'Nordstjernen'. De Gamle Havn blijft een prachtige plek.

We hebben tot Strib een mooi bezeild koersje en de stroom mee, het laatste stuk maakt een soort 'S' slinger en het is een tochthoek met rare wind- en stroomwervelingen, dus de laatste 3 kwartier hebben we de hakkepuf er bij gezet.

26 jaar geleden waren we voor het eerst in Middelfart met onze Waarschip 28LD, toen was het ons meest noordelijke punt. Je had toen NO van de Gamle Havn alleen nog maar overslag terreinen en loodsen, sindsdien is er gigantisch gerenoveerd en zijn er moderne woningen, een multifunctioneel centrum, 2 jachthavens en een grote camperplaats gekomen. Dit zit er allemaal mooi uit, maar is naar onze smaak, ook wat steriel, wij geven de voorkeur aan de oude Handels/visserij havens (als het lukt), maar het contrast en de aansluiting van oud en nieuw is goed gelukt.

Pech voor Mo; we kwamen op zondag aan, dus de winkelstraat was uitgestorven, maar de supermarkt was wel open dus we konden nog even victualie aanvullen. Na 's avonds nog een rondje met de hond weer de kooi in voor een lekkere lange nacht.

Morgen, maandag 19 augustus, is het de bedoeling om naar Årø te zeilen en klein eiland tegenover Årøsund. 'Plan B' als de voorspelde harde zuidenwind doorzet, is doorvaren naar Dyvig of Mjels aan het begin van de Alsfjord en Alssund.

Snaptun-Æbelø

De weersverwachting houdt stand met een mooi W-ZW windje en een rustige nacht, dus het plan om zaterdag te ankeren bij Æbelø ook. Vanuit Snaptun moesten we het eerste uurtje even op de motor, maar daarna was het een mooi rustig zeilrak richting de NO kant van Æbelø. We waren niet de enige boot met ankerplannen, tegen de avond lagen er een kleine 30 boten rondom het eiland.

Nadat we vast lagen achter het anker, zijn we eerst met de bijboot naar een klein stukje strand gevaren om de hond uit te laten, daarna even relaxen aan boord en weer naar het strand toe, maar nu voor een wandeling op de kliffen.

Ook hier is sprake van continue erosie en zo glijden er steeds weer een paar bomen de diepte in, een imposant gezicht om te zien!

Na het avondeten aan boord was het wachten op de zonsondergang en dat werd meer dan beloond!

Morgen gaan we naar Middelfart en hopen we een plekje te vinden in de Gamle Havn, weer een stap naar het zuiden.