Kristianopel-Karlskrona

Na eerst het gebruikelijke ochtendritueel; een pot koffie leegdrinken, met een prachtig uitzicht vanuit de kuip, zijn we weer op tijd vertrokken.

We zagen op de satellietbeelden al wel dat ZO van Karlskrona wat bewolking hing, maar toen we in de buurt kwamen bleek dat aardig hardnekkige mist/zeedamp te zijn, waarbij het zicht soms terugliep naar honderd meter en de temperatuur ook 2 fleece truien zakte. 

Dit was net in het gebied waar we de draai naar binnen maakten naar de ondiepe scheren onder Karlskrona  met smalle betonde geultjes en links rechts stenen en ondieptes.

Het is dan wel prettig dat ik ook met helder weer vaak de radar aan heb, zodat je daar volledig op kunt vertrouwen. Onze radar heeft ook MARPA en Doppler waardoor je ‘bewegende’ radarecho’s kunt volgen, de koers en snelheid aflezen en daarnaast krijgen ze een kleurtje; normaal zijn de echo’s donker rood, maar komt een echo naar je toe dan wordt deze donkergeel, gaat de echo van je af dan wordt deze grijs van kleur. Meer dan de helft van alle plezierboten, met name de snelle motorboten, hebben hier geen AIS, met weinig zicht zie je deze pas laat aankomen. We kwamen één boot tegen met een snelheid van iets meer dan 50Nm (bijna 100km/uur)… Het was even goed opletten, maar ook weer niet écht spannend.

De volgende uitdaging was de vaste brug met een doorvaarthoogte van 80m. Het zicht was nu al wat beter en we hadden er al weer zeil op staan. Bij dé brug aangekomen toch maar even de fok ingerold en een snelle motorboot met dikke hekgolf afgewacht, voordat we langzaam onder de brug doorgedreven zijn.

Alles klopte, dus we weten nu dat we hier de komende jaren in ieder geval langs kunnen met 60cm speling😅

Na de brug was het nog een dikke 5Nm mooi bezeild, recht richting haven van Karlskrona, dus alle zeilen bij en broez’n!

Vlak voor Karlskrona doemden nog een paar mega hoge torens op die we niet konden plaatsen, nadat we het op internet opgezocht hadden bleken dit extrusietorens te zijn van NKT, een van de grootste producenten van HV (Hoogspanning) kabels voor de offshore industrie, met vermogens tot 3 Giga Watt.

Door de meerdere isolatielagen van de hoogspanningskabels verticaal te extruderen rond de geleiders wordt een zéér hoge isolatiegraad bereikt.

Eenmaal vast langs een beloopbare vingerpier hadden we weer een mooi uitzicht en richting het vasteland waar later in de middag fikse onweersbuien over trokken.

Later in de avond nog een klein ronde stad, even gegeten bij ‘Bar Stekhus’ en nog net de zonsondergang meegepakt.