Dit was de vierde keer ankeren met de nieuwe elektrische ankerlier en ik moet zeggen dat dit een goede investering is geweest. We laten meestal 5x de diepte aan ketting uitlopen, in dit geval zo’n 25m en het is een fluitje van een cent om dat met de elektrische ankerlier weer naar binnen te draaien. Na het ankeren trekken we altijd nog even flink achteruit op de motor, om zeker te zijn dat het anker houdt, daarna komt er een haak met polyester lijnen op de ketting die we borgen op de voorste kikkers, daarna laten we nog een meter ketting uitlopen zodat er geen kracht meer op de lier staat en je ‘s nachts ook geen kettinggeluiden meer hoort. Op onderstaand filmpje draai ik hier de haak weer aan dek:
Hierna is het een kwestie van beetje bij beetje de ketting naar binnen draaien:
De laatste meter ketting zat vol met klei, het onder was dus goed in de bodem getrokken.
We zijn vandaag 25Nm naar het haventje van Påskallavik gezeild, een strategische haven, op weg naar Borgholm, midden aan de westkust van het langgerekte eiland Öland. Ik schreef ‘gezeild’ maar de eerste 2 uur hebben we de motor een beetje bij gehad om niet te veel tijd te verliezen, de laatste 3 uur hebben we weer heerlijk op ruim water voor de wind kunnen zeilen.
We hadden, vanmorgen bij het ankerop gaan, de ‘Skadi’ al langs zien varen en in de loop van de dag zagen we via de AIS signalen dat zij ook naar Påskallavik gingen. Nadat wij vast lagen zijn we er heen gelopen en hebben we even leuk bijgepraat. Het is (met ons meegerekend) de vijfde boot van de Eems; één uit Jemgum en vier uit Delfzijl. De ‘Skadi’ ligt op de foto hieronder midden links.
We komen nu geleidelijk meer op open water en laten zo langzamerhand de scherenkust achter ons. Met de NNO wind van de laatste dagen zijn we lekker opgeschoten en hebben de mooie tochten door de scheren grotendeels kunnen zeilen. Morgen lijkt voorlopig de laatste dag met de NNO wind en die kunnen we goed gebruiken voor de tocht naar Borgholm op Öland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten