Gisteren zijn we samen met het Deense jacht ‘Joanna’ van Bohus Fästning richting Trollhättan gevaren, en tocht van zo’n 30Nm.
Er stond (weer) een dikke bries tussen 12 en 20kn, schuin tot recht van achteren. Met de fok er bij konden we zo 6 tot 7 knopen lopen, met maar 6 tot 13kn over dek; de andere kant op zou het een dikke douw zijn geweest. Bij Lilla Edet zijn we de eerste sluis gepasseerd die ons 6m omhoog bracht en de directe verbinding met open zee afsloot. We waren eerst van plan om daar direct achter de sluis een nachtje te blijven, maar de aanlegmogelijkheden zijn beperkt, met 0 voorzieningen, daarnaast ging het zó voorspoedig dat we nog 11Nm doorgevaren zijn naar Trollhättan.
Bij Trollhättan krijg je eerst een sluis met 3 kamers, waar je per kamer 8m omhoog gaat, 100m verder gevolgd door nog een sluis waar je ook nog 8m omhoog gaat. We hebben het zoute water dus voorlopig achter ons gelaten. Het schutten in deze sluizen verloopt zéér soepel omdat het water op diverse plaatsen in de bodem ingelaten wordt, waardoor je weinig wervelingen hebt.
Direct na de laatste sluis zijn prachtige aanlegplaatsen met wél alle voorzieningen naast de boot.
Tijdens het schutten stonden Henrik, de schipper van de 'Joanna' en nog iemand ons uitgebreid te filmen en te fotograferen en we hadden op MarineTraffic al gezien dat er een Nederlandse barkas lag genaamd ‘Passi’, er ging ons langzaam een lichtje branden en ja hoor; toen we bij de steiger aankwamen werden we hartelijk verwelkomd door de bemanning van de ‘Passi’ die we 2 jaar geleden in Århus hebben ontmoet, we hebben weer een heel gezellige namiddag en avond doorgebracht aan boord van ‘Passi’, een prachtige 11m barkas met een state-of-the-art uitrusting en perfecte staat van onderhoud.
En wat is het hier mooi! Rondom de huidige sluizen liggen de verschillende oude sluis complexen, de oudste uit 1800 dateert.
Je kunt (bijna) overal op, over en langs de sluizen lopen en als er zo'n Vänern Max boot schut, met aan beide kanten een paar decimeter ruimte dan kun je ze bijna aanraken.
Voor 1800 was dit gebied eigenlijk een grote waterval, nu bestaat het uit een gedeelte van de oorspronkelijke waterval, met 2 waterkrachtcentrales en daarnaast de sluiscomplexen. Eén van de waterkrachtcentrales is de volledig uit graniet opgetrokken Olidan centrale.
In 1910 is deze centrale begonnen te produceren en de bouw gaf aanleiding tot de oprichting van de Kungliga Vattenfallsstyrelsen (de Koninklijke raad van Vattenfall), wat later gewoon het nu ook bij ons bekende elektriciteitsbedrijf Vattenfall werd. De centrale begon in 1910 met vier turbines en is geleidielijk verder uitgebreid. Tegen 1921 had Olidan 13 turbines waarvan er nu npg 10, met elk een capaciteit van 10MW in gebruik zijn.
De natuur in dit gebied is overweldigend en je kunt hier prachtige wandelingen maken. We zullen hier zeker een paar nachten blijven, waarna we een klein stukje zullen opschuiven naar Vänersborg, aan de rand van het Vänern (Vänernmeer) ongeveer 6x groter als het IJsselmeer.
Met dank aan Henrik van de ‘Joanna’ en Pascal van de ‘Passi’ voor een deel van bovenstaande foto’s en films.
Vanmorgen (4 juni) nog even het omhoog schutten van de ‘Nordic Saga’ richting Vänern ge-timelapsed:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten