Ria de Arousa

We zijn in de 2e Ria op dit moment, na eerst geankerd te hebben in de baai bij Camariñas zijn we naar Ria de Muros gevaren, daar ook een nachtje geankerd waarna we naar Portosin wilden.

Onderweg zagen we aan de zuidzijde echter een mooi wit zandstrand en hebben we daar maar geankerd. Prachtige middag en avond gehad op een heel mooi zandstrand langs een heel rustig stukje kust.

De volgende morgen (gelukkig) op zeil ankerop en heel rustig weggedreven in volgens de kaarten 6m water, we bonken echter 200m verder op een steen. Gelukkig gingen we nog geen knoop dus geen schade en daarna met een ruime boog om dit stukje rotsen. (Gelijk maar even op de Navionics kaarten toegevoegd:)

Buiten gekomen stond er weer weinig wind en een flinke deining na zo'n 15Nm waren we bij de ingang van de Ria de Arosa, gezien het mooie weer gekozen voor de noordelijke ingang die op het smalste punt maar 160m breed is, dan is het met die deining in de kont best even een spannend stukje varen! Deze ingang en dit gedeelte van de kust lijkt heel erg op de westkust van Zweden (in de zomer...).

Uiteindelijk geankerd voor weer een mooi strand net oostelijk van Santa Uxia, hier maar eens aan de gang gegaan met het rolvoorzeil.
Wat was het geval; met het monteren van de nieuwe verstaging is de bovenste klembus vervangen door een kortere klemverbinding (Sta-Lok) hierdoor kan de schijf die voorkomt dat de fokkeval om het voorstag heen draait omhoog schuiven, dit overkwam ons dus onderweg naar Ria de Aurosa. Je kunt de fok dan op een gegeven moment niet meer in of uit draaien. De fok uiteindelijk er maar afgehaald met de wetenschap dat ik bij de eerste gelegenheid de mast in moest om de fokkeval door een oog heen te halen die eigenlijk dezelfde functie vervult als die eerder genoemde schijf.

Ik had voor de reis al een klimsetje gekocht met een zogenaamde GriGri automaat zodat ik, wanneer het nodig mocht zijn, alleen omhoog kan klimmen. Ik had dit, toevallig thuis aan de trap en bij Muros al even geprobeerd, maar nu was het dus ernst.

Omdat Huub er bij was eerst maar twee lijnen omhoog gehesen aan de grootzeilval (klimlijn) en de spival (safety lijn) zodat, als alles vast zou lopen, Huub me (als hij dat wil) weer naar beneden kan laten zakken, ware het niet dat die aan het zwemmen was....
Als je op Youtube zoekt op "grigri en mast climbing" heb je een paar filmpjes hoe dit in zijn werk gaat. Je drukt jezelf met de voeten in lussen omhoog waarna je de GriGri klem weer driekwart meter omhoog kunt schuiven. Dalen is wel apart wat dan breek je het klim gedeelte af; de footstraps en bovenste klem en hang je dus alleen aan dag GriGri automaatje (en de safety line met een Prusik knoop).

Uiteindelijk kun je dus op eigen kracht met relatief weinig moeite de mast in komen, ware het niet dat de boot voor anker altijd wat slingert, dus verstaging en zalingen moet je een beetje voorzichtig passeren. Uiteindelijk de fokkeval door het bewuste oog gehaald, paar foto's gemaakt en me weer laten zakken. Systeem werkt dus prima! Voor ongeveer 120 Euro kun je geheel zelfstandig de mast in (en weer naar beneden).
Omdat we zo langzamerhand, na 4x ankeren, de watertank halfleeg hebben en we door het brood en andere etenswaren heen zijn (zo'n puber eet en drinkt je de oren van de kop!) nu maar eens gekozen voor een jachthaven, dit is Cabo de Cruz geworden en voor wie hier nog eens verzeild raakt, splinternieuw en van alle gemakken voorzien (waaronder weer eens WiFi...)

Het is nu zondag dus de winkels zijn nu dicht, maar vanavond gaan we weer eens op de wal eten en maandagmorgen de supermarkt maar eens plunderen.