Oudeschild-Terschelling-Delfzijl (tot slot)

Na 2 gezellige dagen met mooi weer op Texel met Mo en haar ouders zijn we (de Coriolis en ik) vertrokken naar Terschelling. Een dag later dan gepland, maar toen ik morgens vroeg op de weerberichten keek zag ik onderstaand plaatje en dan is het heel simpel; als er zo'n gebied met onweer boven noordwest Frankrijk zit, dat naar het noordoosten trekt dan ga ik niet.

Het viel gelukkig, voor al die mensen die wél vertrokken waren, later in de morgen helemaal uitelkaar, maar voor mij is het de hele reis al 'safety first' en geen risico's nemen als het niet nodig is.

Uiteindelijk woensdag met heel mooi rustig weer vertrokken van de bootcamping in Oudeschild en vanaf de kop van Texel konden de zeilen er gelukkig bij. Onderweg bleek al dat Vlieland weer overvol was, dus op naar het weer te bevaren Schuitengat richting West-Terschelling. Doordat dit Schuitengat weer open is valt het verschil in afstand tussen Vlieland of West Terschelling als tussenstop wel mee (4Nm), daarnaast is Vlieland klein(er) en heb je meer manouvreerruimte in de haven van Terschelling.
Ik dacht in de middag even te gaan eten bij 'De Walvis' op de Noordvaarder, maar daar was het woensdag 'ruhetag' dus maar naar 'De Wigwam' voor een lekkere maatijdsalade met een Terschellings (elk eiland heeft onderhand een eigen brouwerij) biertje. Wel 'heul' lekker trouwens!

Daarna, na een mooie zonsondergang, 'vroug op't nust' en de volgende morgen met zonsopgang weer door het Schuitengat naar buiten.

We gingen, dubbelgereefd vanwege de voorspelde Z5-6 met vlagen 7 zee op, maar zoals verwacht heeft het oostelijker uiteindelijk niet zo hard gewaaid. De zeegang was ook maar 30-60cm door de aflandige wind. Uiteindelijk hadden we bij Borkum nog een paar uur tij mee richting Delfzijl, dus vanwege de niet zo gunstige weersvoorspelling voor de dagen erna, gelijk maar doorgezet naar Delfzijl.

Uiteindelijk na bijna 4 maanden en 4499 zeemijlen (bijna 8300km) weer vast in de thuishaven. Een prachtige reis, alle doelen bereikt, zonder (niet repareerbare) technische problemen. De 5 weken samen met onze zoon Huub was super, plus de tocht van Lissabon naar Horta samen met Huub, Eddy en Hans en de 2 weken op Horta met ook Mo en Petra waren onvergetelijk!

De voorbereidingen bleken voldoende en de onrust om zelf ook nog eens een flinke reis te maken na het lezen van de verhalen van Herman Jansen en Henk Bezemer met zijn Waarschip 570 is (voorlopig...) weg!

Drie belangerijke punten gedurende de reis waren:

• "Willen is kunnen"; als je zeker weet dat de spullen in orde zijn, je gezin er achter staat en je de mogelijkheid hebt moet je dit doen, 
• "Always prepare for the worst, enjoy the best"; dit geldt zeker op zee, ga rusten wanneer je kan en zoek en verhelp de oorzaak van elk onbekend geluid of gedrag,
• "Don't be a hero", zoals Simon Tubby, een super yacht charter schipper tegen me zei, na een paar biertjes in Cafe Sport op Horta, toen ik heb vertelde over mijn terugreis; zorg altijd dat je niet op 100% vaart en voldoende reserve overhoudt voor jezelf en je schip.

Tot slot nog een filmpje van de terugreis op de Oceaan van Horta naar Falmouth, toch voor mij wel het meest uitdagende traject.

Ik wil hierbij de circa 80 reguliere volgers van het blog bedanken, het was leuk om dit met jullie te kunnen delen. Het koste soms wel geduld om, met soms gammele internet verbindingen, het blog bij te werken. Ik heb jullie reacties gelezen op het blog, via Mo op Facebook en soms via SMS, WhatsApp of mail, maar niet altijd individueel beantwoord, maar bedankt voor jullie motiverende terugkoppeling!